DESCANSO IWIA
Blijf op de hoogte en volg Ko en Marijke
19 Januari 2015 | Ecuador, Puyo
Om de legerbasis Amazonia op te komen moet Gerben zijn ID afgeven. Dan gaat de slagboom open. We rijden door de compound waar de militairen gehuisvest zijn. Tot aan het stoplicht dat niet werkt. Een militair wenkt echter dat we door kunnen rijden. We steken nu de startbaan van Rio Amazone Airport over. Daarna weer een stuk compound tot we tegen een slagboom oprijden. Althans, een draad die over de weg is gespannen. De dienstdoende militair komt uit zn. wachthok en laat ons door.
We rijden verder over een onverhard, stenig, kronkelend pad. De begroeiing wordt steeds dichter. Uiteindelijk stuiten we op een houten huis op palen. Op de overdekte veranda brandt een vuurtje in een halve oliedrum. Daarnaast zit een (uiteraard) bewapende militair. Hij bewaakt de toegang tot de zogenaamde “Descanso Iwia”.
Descanso Iwia is een aan de legerbasis grenzende jungle gebied dat omgetoverd is tot een natuurpark. Hier kunnen de militairen tot rust komen (descansar = uitrusten). Langs het beekje dat door het oerwoud loopt is een smal pad gemaakt dat wij nu volgen. Her en der zijn replica’s geplaatst van woningen van de in Amazonia levende inheemse stammen. Dat zijn er nog behoorlijk wat. Sommige kiezen er voor niet te integreren in de verwesterde Ecuadoraanse samenleving, zo blijkt uit de info panelen.
Bij de waterval is een zwemgelegenheid gecreëerd en een park aangelegd met barbecue mogelijkheid. Ook enkele volières met apen en papegaaien. Nog weer verderop stuiten we op een brede, wildstromende rivier en kunnen we eindeloos ver kijken over de selva. Aan de oever zijn enkele cabanas geplaatst, waarin overnacht kan worden. We bekijken de cabana met het mooiste uitzicht. Die blijkt bedoeld te zijn voor hogere officieren.
We bedenken dat vele militairen (en hun families, die op zondag mogen komen) in dit stukje jungle hebben gerecreëerd. Ook militairen die indertijd strijd leverden met Peru (conflict over precieze grens in het Amazonegebied, 1995- 1998). Uitrusten in de jungle van de strijd in de jungle.
Iets later dan afgesproken melden we ons weer bij de uitgang van Descanso Iwia. Het vuur in de oliedrum is al uit en de bewaker heeft gezelschap gekregen van zijn vriendin (nemen we aan). We verlaten het militaire complex.
De legerbasis Amazonia is gelegen in het dorp Shell, vernoemd naar “onze” oliemaatschappij die eind jaren dertig in dit gebied onderzoek startte naar olievoorraden. Shell bouwde daartoe een compound plus een airstrip.
Shell verliet het gebied eind jaren veertig. De oliewinning in Amazonia is in de zestiger jaren pas echt goed van de grond gekomen. De Shell compound werd overgenomen door de vliegende zendelingen van MAS (Mission Aviation Service), die er nog steeds zitten. Rondom de airstrip verrees de militaire basis. Naast militairen en zendelingen vliegen van hieruit nu ook redelijk wat toeristen het Amazonegebied in. Zelf keren wij terug naar de Sierra.
We rijden verder over een onverhard, stenig, kronkelend pad. De begroeiing wordt steeds dichter. Uiteindelijk stuiten we op een houten huis op palen. Op de overdekte veranda brandt een vuurtje in een halve oliedrum. Daarnaast zit een (uiteraard) bewapende militair. Hij bewaakt de toegang tot de zogenaamde “Descanso Iwia”.
Descanso Iwia is een aan de legerbasis grenzende jungle gebied dat omgetoverd is tot een natuurpark. Hier kunnen de militairen tot rust komen (descansar = uitrusten). Langs het beekje dat door het oerwoud loopt is een smal pad gemaakt dat wij nu volgen. Her en der zijn replica’s geplaatst van woningen van de in Amazonia levende inheemse stammen. Dat zijn er nog behoorlijk wat. Sommige kiezen er voor niet te integreren in de verwesterde Ecuadoraanse samenleving, zo blijkt uit de info panelen.
Bij de waterval is een zwemgelegenheid gecreëerd en een park aangelegd met barbecue mogelijkheid. Ook enkele volières met apen en papegaaien. Nog weer verderop stuiten we op een brede, wildstromende rivier en kunnen we eindeloos ver kijken over de selva. Aan de oever zijn enkele cabanas geplaatst, waarin overnacht kan worden. We bekijken de cabana met het mooiste uitzicht. Die blijkt bedoeld te zijn voor hogere officieren.
We bedenken dat vele militairen (en hun families, die op zondag mogen komen) in dit stukje jungle hebben gerecreëerd. Ook militairen die indertijd strijd leverden met Peru (conflict over precieze grens in het Amazonegebied, 1995- 1998). Uitrusten in de jungle van de strijd in de jungle.
Iets later dan afgesproken melden we ons weer bij de uitgang van Descanso Iwia. Het vuur in de oliedrum is al uit en de bewaker heeft gezelschap gekregen van zijn vriendin (nemen we aan). We verlaten het militaire complex.
De legerbasis Amazonia is gelegen in het dorp Shell, vernoemd naar “onze” oliemaatschappij die eind jaren dertig in dit gebied onderzoek startte naar olievoorraden. Shell bouwde daartoe een compound plus een airstrip.
Shell verliet het gebied eind jaren veertig. De oliewinning in Amazonia is in de zestiger jaren pas echt goed van de grond gekomen. De Shell compound werd overgenomen door de vliegende zendelingen van MAS (Mission Aviation Service), die er nog steeds zitten. Rondom de airstrip verrees de militaire basis. Naast militairen en zendelingen vliegen van hieruit nu ook redelijk wat toeristen het Amazonegebied in. Zelf keren wij terug naar de Sierra.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
