Waterhyachinthen
Door: KoenMarijke
Blijf op de hoogte en volg Ko en Marijke
16 Februari 2011 | Nederland, Amsterdam
Een blauw, plastic-achtig bootje drijft aan mij voorbij in de Noi rivier. Voorin zit, gehurkt, een wat oudere vrouw. Oranje blouse, zonnehoedje op. Behendig pedelt ze in de richting van een naderbij drijvend eilandje felgroene waterhyacinthen en gaat hier met haar bootje dwars vóór liggen. Met beide handen trekt ze de waterhyacinthen uit elkaar en gooit plukken plant in de boot. In de verte komt er alweer een nieuw eiland aandrijven. Een behoorlijk grote ditmaal. Zo vaart ze een halfuurtje, vlak voor mijn neus, héén en wéér. Totdat haar bootje vól is.
Ik zit in een houten, overdekt prieel, onder één van de vele mangobomen hier aan de oever. Vandaag is het rustdag. Marijke moet rusten omdat ze erg moe wordt van de antibioticakuur die ze eergisteren heeft gekregen van dokter Vilayuk (73 jaar en still working in een privé kliniek). Gelukkig gaat het al beter met de infectie aan haar vinger en de uitstraling in haar hand en arm. Zelf moet ik ook rusten omdat ik keelpijn heb en bijna geen stem meer. Dezelfde kwaal die enkele stafleden van het Lemon House hebben. Heeft waarschijnlijk te maken met de plotselinge overgang naar vrij warm weer.
We zitten hier nu een week en mogen van Patrick zo lang als we willen gebruik maken van één van zijn bungalows hier aan de rivier nabij Tha Chang, provincie Singburi. Patrick heeft ons in contact gebracht met Mr. Somnuk, directeur van de provinciale landbouwvoorlichtings-dienst die ons een nabijgelegen organic rice farm heeft laten zien. Verder bezochten we Singburi-city (een soort klein-Bangkok) en aan de rivier gelegen “attracties” zoals een tempel; een geirrigeerde aubergine tuin; de traditionele compound waar Kung, de eigenares van noodlekraam met haar familie woont; het superdeluxe Kwae Noi River Resort gebouwd door Mr. Danrong, zakenman uit Pattaya. Ook fietst Ko veel (op klein vouwfietsje) vóór 11.00 of ná 16.00 en praat Marijke honderduit met iedereen die in de buurt komt.
De mevrouw in de oranje blouse heeft aangemeerd aan de overkant. Ze gaat in haar bootje staan en gooit de waterhyacinth op de oever. Op de linkerstapel komt hyacinth mét wortel (om mest van te maken volgens Marijke), op de rechterstapel planten zónder wortels (veevoer). Een andere mevrouw stopt stapel één in zakken en sjouwt de zakken naar een verderop staand karretje. Als dat vol is, komt er een man vanachter de struiken tevoorschijn, haakt het karretje aan de motorfiets en rijdt weg. Een vrouw in geel shirt komt van de andere kant aanrijden, stopt bij de tweede stapel, gebaart wat en vertrekt weer. Twee honden rennen haar na. Een haan kraait, vogels fluiten. De tante van Kung slaat met een lange stok een paar mango's uit de boom. Ik sta op, loop naar het noodlestalletje en bestel een koele cola.
Ik zit in een houten, overdekt prieel, onder één van de vele mangobomen hier aan de oever. Vandaag is het rustdag. Marijke moet rusten omdat ze erg moe wordt van de antibioticakuur die ze eergisteren heeft gekregen van dokter Vilayuk (73 jaar en still working in een privé kliniek). Gelukkig gaat het al beter met de infectie aan haar vinger en de uitstraling in haar hand en arm. Zelf moet ik ook rusten omdat ik keelpijn heb en bijna geen stem meer. Dezelfde kwaal die enkele stafleden van het Lemon House hebben. Heeft waarschijnlijk te maken met de plotselinge overgang naar vrij warm weer.
We zitten hier nu een week en mogen van Patrick zo lang als we willen gebruik maken van één van zijn bungalows hier aan de rivier nabij Tha Chang, provincie Singburi. Patrick heeft ons in contact gebracht met Mr. Somnuk, directeur van de provinciale landbouwvoorlichtings-dienst die ons een nabijgelegen organic rice farm heeft laten zien. Verder bezochten we Singburi-city (een soort klein-Bangkok) en aan de rivier gelegen “attracties” zoals een tempel; een geirrigeerde aubergine tuin; de traditionele compound waar Kung, de eigenares van noodlekraam met haar familie woont; het superdeluxe Kwae Noi River Resort gebouwd door Mr. Danrong, zakenman uit Pattaya. Ook fietst Ko veel (op klein vouwfietsje) vóór 11.00 of ná 16.00 en praat Marijke honderduit met iedereen die in de buurt komt.
De mevrouw in de oranje blouse heeft aangemeerd aan de overkant. Ze gaat in haar bootje staan en gooit de waterhyacinth op de oever. Op de linkerstapel komt hyacinth mét wortel (om mest van te maken volgens Marijke), op de rechterstapel planten zónder wortels (veevoer). Een andere mevrouw stopt stapel één in zakken en sjouwt de zakken naar een verderop staand karretje. Als dat vol is, komt er een man vanachter de struiken tevoorschijn, haakt het karretje aan de motorfiets en rijdt weg. Een vrouw in geel shirt komt van de andere kant aanrijden, stopt bij de tweede stapel, gebaart wat en vertrekt weer. Twee honden rennen haar na. Een haan kraait, vogels fluiten. De tante van Kung slaat met een lange stok een paar mango's uit de boom. Ik sta op, loop naar het noodlestalletje en bestel een koele cola.
-
16 Februari 2011 - 09:51
Elly:
Wat geweldig om jullie verhalen te lezen. Op deze manier ben ik ook weer een beetje in het Oosten. Het begint weer te kriebelen. -
16 Februari 2011 - 10:00
Y.Wijns:
Hoi Ko en Marijke ,
Dit is toch wel het ultieme genot. Zoveel schoonheid, zoveel vrijheid, zoveel cultuur, zoveel indrukken en al die aardige mensen die op jullie pad komen. Het is in een woord geweldig!!! En met al die kleine ongemakken komt het vast ook helemaal goed al is het wel vervelend als je pijn hebt en je niet helemaal lekker voelt. Geniet maar volop van al dat moois om jullie heen.
Heel veel groeten, Von -
16 Februari 2011 - 19:58
Annet:
Hallo Ko en Marijke
Hier dan eindelijk een berichtje van Wim en Annet. We hebben de reisverslagen gelezen. Wat hebben jullie al veel gezien en meegemaakt, bij het lezen van de verhalen ben je zelf ook even in een andere wereld, heel erg leuk.Hier is alles goed, we zitten ongeduldig te wachten op de komst van de baby bij Dennis en Dees. Het ga jullie goed, lieve groeten Wim en Annet. -
16 Februari 2011 - 20:08
Sies Jan Rem Isja:
Hoi marijke en ko,
Leuk om te lezen dat jullie je daar zo goed vermaken. Ik hoop dat jullie veel plezier hebben en dat jullie veel fotos voor ons zullen maken.
Groeten van de ter Hofstedes in Amstelveen :) -
20 Februari 2011 - 19:50
Irene:
Dit verslag had ik nog niet gezien, Ko! Maar uit ons telefonisch contact begreep ik dat jij dus ook schrijft! Heel leuk, intrigerend zoals jij, én Marijke, dat doen! Om heel eerlijk te zijn: ik ontdek hele leuke, prettige capaciteiten in jullie! Ga vooral zo door! Heel veel liefs, en beterschap natuurlijk, zodat jullie ons hier van nog veel meer van jullie indrukken en belevenissen kunnen overbrengen! Het is écht een waar genot!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
