MUGGEN BETEN
Door: KoenMarijke
Blijf op de hoogte en volg Ko en Marijke
20 Februari 2011 | Thailand, Bangkok
MUGGEN BETEN
Ik zit rechtop, muisstil op een stoel in het gras,
omdat het op bed echt niet meer uit te houden was.
In een rechte lijn omhoog, pal boven m'n hoofd, schijnt de volle maan,
waar zo nu en dan de wolken, in flinke flarden, aan voorbijgaan.
Het schijnsel van de heldere maan is gaaf en belicht voldoende mijn schrift.
Als de wolken voorbijschuiven verdwijnt het zicht op m'n schrijvende stift.
De muggen hebben mij ´in no time´ - al ras dus - druk zoemend ontdekt,
daarom had ik m'n blote voeten meteen met de katoenen sjaal bedekt!
Bij vlagen zwaai ik met m'n armen wild in het rond.
De muggen schrikken zich rot en keren gelijk hun kont!
Ook kan ik het schrift nuttig en goed als een waaier gebruiken.
Ik steek snel nog een sigaret op, zodat ze míj dan níet meer ruiken.
Diverse honden blaffen, janken, joelen en huilen elkaar al een tijdje toe!
Of heeft ´t allemaal iets van doen met de bijna volle, fel schijnende maan?
´s Avonds tot ´s nachts zijn ze actief, want overdag maakt de hitte hen veel te moe.
Ik doe nu ongeveer hetzelfde als zij; waar komt al die energie plotseling vandaan?
Muggebeten, overal op m´n kapot gekrabde lijf.
Hoe laat is het? ´Kwart voor twaalf´, zei Ko stug en stijf.
´K dacht op ´t zelfde moment: het is zowat half vijf ….......
Zei dit ook, maar hij draaide om zijn gezicht, onder het hondengekijf.
Muggen beten me tien hele dagen en nachten lang.
Niks helpt langdurig, noch gelaagde kleding, noch Deet of Autan!
Ik douche me te pletter, twee- soms driemaal op een dag,
om af te koelen en het zweet weg te spoelen, zolang als ´t mag.
De honden houden zich nu eindelijk stil.
De rust daalt neer over de tuin, hetgeen ik zo graag wil.
Een zwoele wind komt zo nu en op hoofdhoogte aan.......
Nu nog blijven hopen dat ook die muggen straks slapen gaan!
Het schijnsel van de maan is nu zo fel bij een heldere lucht;
alles wat ik schrijf kan ik lezen ..... Jemig, wat een pennevrucht!
GreenStay is nu helemaal, maar dan ook echt helemaal stil.
Wat krekels tsjilpen, ik hoor zoemende insecten - ook muggen, die ik niet wil.
Dan opeens verrassende vogelgeluiden: ´pah-ééuw´ en gegak hoog boven me.
Brommende jongensstemmen in de kamer strak achter m´n beschenen rug.
Er valt hier weinig tot niks toeristisch te beleven, ´t is suf ...... iets te.
De jonge vrijwilligers zijn laat van hun eigen feest ´Meet the Dutchies´ terug!
Marijke B.
(17/)18-02-2011, Singburi
Ik zit rechtop, muisstil op een stoel in het gras,
omdat het op bed echt niet meer uit te houden was.
In een rechte lijn omhoog, pal boven m'n hoofd, schijnt de volle maan,
waar zo nu en dan de wolken, in flinke flarden, aan voorbijgaan.
Het schijnsel van de heldere maan is gaaf en belicht voldoende mijn schrift.
Als de wolken voorbijschuiven verdwijnt het zicht op m'n schrijvende stift.
De muggen hebben mij ´in no time´ - al ras dus - druk zoemend ontdekt,
daarom had ik m'n blote voeten meteen met de katoenen sjaal bedekt!
Bij vlagen zwaai ik met m'n armen wild in het rond.
De muggen schrikken zich rot en keren gelijk hun kont!
Ook kan ik het schrift nuttig en goed als een waaier gebruiken.
Ik steek snel nog een sigaret op, zodat ze míj dan níet meer ruiken.
Diverse honden blaffen, janken, joelen en huilen elkaar al een tijdje toe!
Of heeft ´t allemaal iets van doen met de bijna volle, fel schijnende maan?
´s Avonds tot ´s nachts zijn ze actief, want overdag maakt de hitte hen veel te moe.
Ik doe nu ongeveer hetzelfde als zij; waar komt al die energie plotseling vandaan?
Muggebeten, overal op m´n kapot gekrabde lijf.
Hoe laat is het? ´Kwart voor twaalf´, zei Ko stug en stijf.
´K dacht op ´t zelfde moment: het is zowat half vijf ….......
Zei dit ook, maar hij draaide om zijn gezicht, onder het hondengekijf.
Muggen beten me tien hele dagen en nachten lang.
Niks helpt langdurig, noch gelaagde kleding, noch Deet of Autan!
Ik douche me te pletter, twee- soms driemaal op een dag,
om af te koelen en het zweet weg te spoelen, zolang als ´t mag.
De honden houden zich nu eindelijk stil.
De rust daalt neer over de tuin, hetgeen ik zo graag wil.
Een zwoele wind komt zo nu en op hoofdhoogte aan.......
Nu nog blijven hopen dat ook die muggen straks slapen gaan!
Het schijnsel van de maan is nu zo fel bij een heldere lucht;
alles wat ik schrijf kan ik lezen ..... Jemig, wat een pennevrucht!
GreenStay is nu helemaal, maar dan ook echt helemaal stil.
Wat krekels tsjilpen, ik hoor zoemende insecten - ook muggen, die ik niet wil.
Dan opeens verrassende vogelgeluiden: ´pah-ééuw´ en gegak hoog boven me.
Brommende jongensstemmen in de kamer strak achter m´n beschenen rug.
Er valt hier weinig tot niks toeristisch te beleven, ´t is suf ...... iets te.
De jonge vrijwilligers zijn laat van hun eigen feest ´Meet the Dutchies´ terug!
Marijke B.
(17/)18-02-2011, Singburi
-
20 Februari 2011 - 16:24
Joke:
Is een burka of niqaab niet geschikt
om te voorkomen dat je door de muggen wordt geprikt...? -
20 Februari 2011 - 19:42
Irene:
Jeetje, beter laat dan nooit! Wat mij betreft mag je tot 'volksdichteres' benoemd worden! Gewéldig mooi, Marijke, hoe je zo 'dichtend' je ervaringen aan ons, thuispubliek, kunt verwoorden! Daar wil ik nog wel meer van lezen!
Sterkte met de muggenbeten. Liefs, Irene -
21 Februari 2011 - 20:23
Dennis:
Ik zit lekker op de bank,
te genieten van mijn eigen stank.... -
28 Februari 2011 - 08:35
Ywijns@brabant.nl:
Wat een prachtige foto's! Het lijkt een beetje op Indonesie het land waar mijn moeder vandaan komt. Wat een sfeertje en wat fijn dat het jullie zo goed gaat op de mugggenbeten na dat is minder. Groetjes Von
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
